iç sızlatan durumlar

yıllar öncesinden eski sevgiliden kalan mektup.

bir çocuğun elindeki dondurma topunun külahından düşmüş olduğunu görmek.

onu bu kadar çok severken gidiceğini bilmek gidiceği için ne kadar çok canımın acıdığını ağlamaktan gözlerimin kıpkırmızı olduğunu söyleyemiyorum gitmemesini o kadar çok istiyorum ki

yıllarca beslediğiniz tek güvendiğiniz dostunuz olan evcil hayvanınızı kaybetmek.

kaosu kaçırmak.

o sokakta gördüğüm küçük çocuklar ulan para versen babasının alkol sigara parası, param el verdiğince karinlarini doyurmaya çalışırım.

muhammed ali'nin olimpiyat meşalesini hastalığından dolayı eli titreye titreye yakdığı o an.yanlış anlaşılmasın acıdığımdan değil ırkçılığın pig yaptığı bir dönemde verdiği haklı savaşı kazanmış bir kahramandı muhammed ali.olimpiyat altın madalyasını nehire atmasına neden olan zihniyetin kendisine olimpiyat meşalesini yaktırması verdiği savaşın boşa gitmediğinin kanıtıdır zannımca.

annenizin ağlaması.

herhangi bir kadının yanından geçerken hıçkırarak ağlaması

otobuste 3 kuruş yüzünden akbil basamamak 😕

amerikaya gitme planım var uzun süredir. kız arkadaşım üzülüyor, içten içe istemiyor ama bana da ses çıkartmıyor beni üzmemek için. çünkü ben bunu geleceğim için yapacağım belki de yapmak zorundayım. bir gün durup dururken ağlamaya başladı. soruyorum ne oldu yok söylemiyor. içli içli ağlıyor. e bizde parçalanıyoruz ama anlatmıyor neyse sonra o gün kız arkadaşım bir yanlışımı yakaladı. aslında bence çok abartılacak bir şey yok ama duygusal birisi yıkıldı tabi hemen. bana dönüp dedi ki " bana neden ağladığımı sorduğunda sen gidersen benim kimsem kalmaz diye ağlamıştım, sen üzülme diye söylememiştim. şimdi anlıyorum ki ben zaten yalnızmışım." dedi. kalbime ömrüm boyunca çıkmayacak bir bıçak sapladı. düşündükçe yeri oynuyor içimi sızlatıyor.

hoşlandığın çocuktan çıkma teklifi beklerken yanında en yakın arkadaşına ilanı aşk etmesi üstüne onun için acı çekip seninle dertleşmesi

ondan kalan küçük bir fotoğraf

çocuğun için istifa edip işten çıkamamak. (bu patronu bugün dövmem lazım) (bkz: ilkokul mezunu bile olmayan patronlar)

etrafındaki insanlar uyurken onları seyredersin uykun vardır uyumak istersin ama bitanesi sürekli horluyordur yurtta yaşamayın

eşitliğin olmayışı,olamayışıdır. (bkz: zayıf daima adalet ve eşitlik ister halbuki bunlar kuvvetlinin umrunda bile degildir 'aristoteles') bir cicegi oldurebilirsin ama bahari olduremezsin de denmis. che guevara

benim için ablamin aglamasi

yolun ortasında araba çarpmış kedinin can çekişen ki hali. ve kimsenin umursamaması. eline poşet geçirip yolun ortasından alman,arabaların seni umursamaması. kenara bıraktığında karnından çıkan organları ve yüzeysel nefes alışı. ne acısına son verebiliyorsun ne de iyi edebiliyosun. nefesini verene kadar beklemek başında. üstelik daha yavruysa. üsütüne sen sağlıkcısın kalp masajı yap demeleri ama eline aldığında kırık kemiklerini hissetmen.bu da yetmezmiş gibi dur ben onu toprağa koyarım diyen,delikanlılık taslayanın 'ay organı elime geldi' diyip yere atması. kardeşim artistlik yapacam diye kedinin son dakikalarında yaşatmadığın kalmadı.

sen moda'da hangi kafede oturayım da keyifle kahvemi yudumlayayım derken, atık toplayan anne ve küçük çocuğunun çöpün yanında yemeklerini yediğini görmek. anlamsız bir boşlukta, derin düşüncelere dalarsın.

"babacığım keşke bir kez daha seni görebilseydim" diyen şehit evladı eymen .

bugün okulun ordaki durakta yerde araba tarafından ezilmiş bir kedi yavrusu gördüm. lan bir de kaldırımın dibindekiye kediyi nasıl ezdin amk malı. o kediyi ezenin buradan amk, o arabanında buradan amk, sana o arabayı verenin de mk, sana gözlük vermeyen dokturunda amk

kardeşim denilen insanın sana kazık atmasından sonra düşmanınla kolkola görmen

onu kaybetmekten korkarken pek tinlamamasi -cepte gormesi- ama ona hislerim bitince en ufak bahaneyle bana mesaj atmasi.

babam, icimde anka kusu misalidir. lakin en son kendi kendini yakip kül ettigi sirada -yine kendi estirdigi- ruzgarla kulleri savruldu. can cekise cekise dirilmeye calisiyor icimde. kullerinden dogmaya calisirken anneme hakkimda soyledikleri yankilaniyor, ruzgar bir firtina misali...

meyveyi çok severiz ailecek, annem de öyledir, keza bende. ne kadar sevdiğimi de bilir hiçbir zaman eksik etmez alır getirip önüme kor. bir gün geldi odama oğlum halde çok güzel armut var alayım mı yer misin dedi. oyuna dalmışım heralde mıymıy cevap verdim al yenilir falan gibisinden. oğlum yiyeceksen alayım yoksa almayayım dedi. anne ben yemezsem sen yersin işte ne olacak dedim. hiç unutmam böyle naif bir hüzünle güldü ve dedi ki olum armudun kilosu beş lira ben ne yapayım yeyipte onu. o ara benim monitör karardı, ya da gözlerim görmez oldu tam emin değilim. doğru dedim içimden, senin oğlunun dengi 5 liralık meyve, sen cennet ağaçlarından toplanmayan hiçbir meyveyi hak etmiyorsun belki birgün çok zengin olup yatlar katlar alamam o kadına ama biliyorum meyveyle de mutlu olmasını bilir o

i̇lk defa ailemden ayrı ramazan geçireceğim. şu saatlerde annem mutfakta olur,mis gibi yemekler pişirirdi. babam fırından tatlı ve sıcacık pide alır gelirdi. sahurda annem bağıra çağıra uyandırırdı. dün gece eşşek gibi kalktım canım anam.

Annemi ağlarken görmek